Secretary (2002) เปลือยรัก อารมณ์พิลึก

นักแสดง

James Spader

Maggie Gyllenhaal / แม็กกี้ จิลลินฮาล

Jeremy Davies

Stephen McHattie

Lesley Ann Warren

ผู้กำกับ สตีเว่น ชายน์เบิร์ก

รีวิวหนัง Secretary (2002) เปลือยรัก อารมณ์พิลึก

รีวิวเด่น 8/ 10 รอบคอบ และใช่ มีอารมณ์อ่อนไหวด้วย
พวก Gyllenhalls แสดงได้ดีมาก แม็กกี้ก็เหมือนกับเจค พี่ชายของเธอ เธอแสดงได้ยอดเยี่ยมราวกับว่าเป็นเรื่องปกติ เธอทำให้มันดูง่าย ในภาพยนตร์เรื่อง ‘Secretary’ เธอแสดงได้หลากหลายมิติและซับซ้อนในบทบาทของลี ฮอลโลเวย์ หญิงสาวที่มีความผิดปกติทางจิตซึ่งจัดการกับความเครียดด้วยการทำร้ายตัวเอง ความเจ็บปวดผลักทุกอย่างที่รบกวนเธอออกไป

เมื่อเธอได้รับการปลดปล่อยจากสถาบันและกลับสู่โลกภายนอก เธอรับงานแรกเป็นเลขาให้กับทนายความอี. เอ็ดเวิร์ด เกรย์ ซึ่งรับบทโดยเจมส์ สเปเดอร์ จากนั้นเป็นต้นมา ภาพยนตร์เรื่องนี้สำรวจความสัมพันธ์ของพวกเขาและผลกระทบที่มีต่อลี พาเธอจากดอกไม้เงียบๆ ที่ทำร้ายตัวเองให้กลายเป็นผู้หญิงที่มุ่งมั่นและเข้มแข็งอย่างที่เธอได้กลาย

เป็น การใช้ S&M ในความสัมพันธ์ระหว่างลีและมิสเตอร์เกรย์ในภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ค่อนข้างเป็นที่ถกเถียงกัน แต่ก็ไม่ได้เน้นที่เรื่องนี้มากนัก แนวคิดที่ว่าลีเป็นผู้ยอมจำนนและมิสเตอร์เกรย์เป็นผู้มีอำนาจเหนือกว่านั้นไม่เกี่ยวข้องกับรสนิยมทางเพศของพวกเขาเลย แต่เกี่ยวข้องกับปัญหาด้านบุคลิกภาพของพวกเขามากกว่า

ลีไม่สามารถรับมือกับอารมณ์ที่รุนแรงได้โดยไม่ต้องเผชิญกับความเจ็บปวด เพราะเธอไม่สามารถควบคุมชีวิตของตัวเองได้ สิ่งที่เธอเห็นในตัวมิสเตอร์เกรย์คือความรัก ความรักที่แท้จริงที่เธอไม่สามารถหาได้จากคู่หมั้นของเธอ ปีเตอร์ (เจเรมี เดวีส์) ความรักนั้นทำให้เธอสามารถมอบพลังแห่งความเจ็บปวดให้กับเขาได้ ซึ่งการทำเช่นนั้นทำให้เธอพบสิ่งที่คู่ควรแก่การโฟกัสแทนที่จะคิดถึงความว่างเปล่าของชุดเย็บผ้าและไอโอดีนของเธอ

มิสเตอร์เกรย์เป็นผู้ชายที่ไม่สามารถจัดการกับอะไรได้เลยนอกจากในแบบของตัวเองที่มีระเบียบและเป็นระเบียบ เขาสนใจกล้วยไม้ของเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และขั้นตอนที่เขาดำเนินการกับลีทำให้หัวใจที่ระแวดระวังของเขาเปิดกว้างขึ้น เขาพัฒนาช้ากว่าเธอ และเพื่อก้าวไปสู่ขั้นตอนสุดท้ายสู่ความสัมพันธ์ที่แท้จริงและยั่งยืน เขาต้องถูกดึงไปที่นั่นด้วยพลังแห่งเจตจำนงของลีเอง

กุญแจสำคัญของภาพยนตร์เรื่องนี้ – และความสัมพันธ์แบบ S&M โดยทั่วไป – ก็คือลี (ผู้ยอมจำนน) มีอำนาจทั้งหมด ไม่ใช่มิสเตอร์เกรย์ (ผู้มีอำนาจเหนือกว่า) เธอเป็นผู้กำหนดเงื่อนไขในการดำเนินความสัมพันธ์ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอ (รวมถึงความสัมพันธ์กับครอบครัวของเธอด้วย) ลีพบรักและปรารถนาในตัวมิสเตอร์เกรย์ และติดตามมันไปพร้อมกับเยียวยาจิตใจที่แตกสลายของเธอเองในกระบวนการนี้

แม็กกี้ จิลเลนฮอลล์เปล่งประกายในเรื่องนี้ เธอสามารถพูดได้มากกว่าการแสดงสีหน้ามากกว่าที่ใครๆ จะทำได้ในบทพูดคนเดียวของเชกสเปียร์ เธอทุ่มเทให้กับบทบาทนี้โดยไม่สนใจแม้แต่กระพริบตาหรือสะกิดเบาๆ ว่าเธอแค่ล้อเล่นหรือคิดว่าส่วนใดของเรื่องนี้ไร้สาระ เธอรับบทเป็นลี ฮอลโลเวย์ ซึ่งเป็นคำชมที่ดีที่สุดที่คุณสามารถมอบให้กับนักแสดงได้ ในส่วนของสเปเดอร์ เขาก็เล่นบทประหลาดๆ มากมาย แต่ก็ไม่ได้เกินเลยไปอย่างที่เขาอาจจะถูกล่อลวงให้ทำ นี่คือภาพยนตร์ของแม็กกี้ และเขาก็สนับสนุนและแสดงออกมาได้ดี

คะแนน: 8/10 โดยอิงจากการแสดงที่ยอดเยี่ยมของแม็กกี้ จิลเลนฮอลล์และตัวละครลี ฮอลโลเวย์แต่น่าเสียดายที่ตอนจบสร้างออกมาได้แย่มากจนไม่เข้ากับส่วนอื่นๆ ของหนังเลย แนะนำเป็นอย่างยิ่ง