My Fault London (2025) คำขอโทษ ลอนดอน

นักแสดง

Asha Banks  แอชชา แบงส์

Matthew Broome

Eve Macklin 

ผู้กำกับ : ดานี่ เกิร์ดวูด 

รีวิว  

entertainment 

ในขณะที่เราเพิ่งจะเข็ดขยาดไปกับความน้ำเน่าฟอนเฟะกับความรักระหว่างพี่น้อง(ไม่แท้)ที่แสนจะแปลก ๆ อยู่เหมือนกัน ก็ต้่องมาเผชิญหน้ากับอีกสูตรเดิม ๆ กับเวอร์ชันแตกไลน์ใน “My Fault: London คำขอโทษ: ลอนดอน” หนังที่รีเมคสร้างมาจากฉบับสเปนที่หยิบเอานิยายดังมาละเลงสร้างเป็นเวอร์ชันใหม่ แตกต่างที่โลเคชันใหม่ ๆ ภายใต้คอนเซ็ปต์ที่ยังอบอวลไปด้วยกลิ่นน้ำเน่าอีกเหมือนเคย

โนอาห์ เด็กสาวที่จำใจต้องย้ายถิ่นฐานจากฟลอริด้าไปอยู่กรุงลอนดอน เพราะแม่ของเธอได้ตกหลุมรักกับมหาเศรษฐีเมืองผู้ดี ที่ทำให้เธอได้พบกับ นิค พี่ชายจำเป็นของเธอ ที่พวกเขาเริ่มต้นแบบไมชอบขี้หน้ากัน แต่ก่อกำเนิดเป็นสัมผัสแห่งแรงดึงดูดบางอย่างที่ให้พวกเขาปรับจูนหากัน กลายเป็นสัมพันธ์ซับซ้อนระหว่างพวกเขาที่ลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น ขณะเดียวกันนั้น พ่อของโนอาห์ที่เพิ่งถูกปล่อยตัวออกจากคุก เริ่มติดตามความเคลื่อนไหวของสองแม่ลูก ที่กำลังเป็นภัยคุกคามคืบคลานมาสู่ชีวิตของเธอและเขา

สำหรับในเวอร์ชันลอนดอนครั้งนี้ ถือว่าเป็นการฟอร์มทีมพลังหญิงมาช่วยสร้าง เพราะได้ทีมนักสร้างหญิงหน้าใหม่มาทั้งหมด นำมาด้วย 2 ผู้กำกับหญิงหน้าใหม่ “ชาร์ล็อตต์ ฟาซเลอร์” กับ “ดานี กริดวูด” ร่วมกับสาวนักเขียนบท “เมลิสซา ออสบอร์น” ที่พวกเธอได้ทำการใส่อรรถรสความเป็นบริติชเข้าไปอย่างออกรสชาติได้ดี ตีแผ่โลกวัยรุ่นลอนดอนและแสงสีใต้ดินของเมืองใหญ่แห่งนี้ได้อย่างมีกิมมิกในงานโปรดักชันได้ดีกว่าต้นฉบับสักหน่อย

แต่กระนั้นก็มีเพียงเท่านั้นแหละที่น่าจะพอช่วยยกระดับและถูไถให้หนังเรื่องนี้มีชั้นเชิงยิ่งขึ้น เพราะในแง่องค์ประกอบอื่น ๆ แล้ว My Fault: London ก็ยังจัดได้ว่าเป็นคอนเทนท์หนังที่ไม่น่ามีอะไรที่น่าพิสมัยอะไรขนาดนั้น โดยเฉพาะโครงสร้างและโครงเรื่องของหนังที่ค่อนข้างเชยและน้ำเน่าสิ้นดี แน่นอนว่าหนังเรื่องนี้ก็พยายามเคารพต้นฉบับ ที่อาจจะดัดแปลงได้ละมุนยิ่งขึ้นนิดหน่อย แต่โดยภาพรวมก็จัดได้ว่ายังไม่ได้มีอะไรที่ใกล้เคียงคำว่าสมบูรณ์แบบเลย

จังหวะของหนังก็ค่อนข้างเจริญรอยตามต้นฉบับอยู่ จำพวกหนังวัยรุ่นโทนดาร์ก ๆ ที่พยายามยัดเยียดใส่เพลงประกอบเข้ามาก้ำกึ่งแบบมิวสิควิดีโอ มุมภาพและมุมกล้องของเวอร์ชันนี้อาจจะดูทะมึนขึ้นหน่อย ๆ ตามสไตล์หนังอังกฤษ ต้องยอมรับว่าฉบับสร้างใหม่ครั้งนี้ก็ได้พบข้อดีที่ดีกว่าต้นฉบับอยู่เล็กน้อย เพราะหนังได้ใส่ความเป็นสากลเข้าไปได้ยิ่งกว่าเวอร์ชันก่อน กลายเป็นหนังที่ดูได้เพลิน ๆ เพราะภาคแรกก็เหมือนความประทับใจแรก แม้ว่าจะเป็นพล็อตที่ดูซ้ำอีกครั้ง แต่กลับรู้สึกเอ็นจอยได้ดีกว่าที่คิดไว้