ดูหนัง The Way Back (2020) เส้นทางเกียรติยศ
อดีตนักบาสเกตบอลดาวรุ่งทีมมัธยมปลายกลับมาทำงานเป็นโค้ชให้โรงเรียนเก่า ในระหว่างที่ตัวเขาต้องต่อสู้กับอาการติดเหล้าและปีศาจภายในใจบนหนทางไถ่โทษที่เต็มไปด้วยอุปสรรค แจ็ก คันนิงแฮมเป็นคนงานเหล็กที่ติดเหล้า และแยกทางกับแองเจลา ภรรยาของเขา ขณะรับประทาน อาหารวัน ขอบคุณพระเจ้ากับครอบครัว พวกเขาแสดงความกังวลเกี่ยวกับพฤติกรรมของเขา วันรุ่งขึ้น แจ็คได้รับโทรศัพท์จากบาทหลวงเดวีนที่โรงเรียนมัธยมคาธอลิก เก่าของเขา บิชอป เฮย์ส เขาขอให้บาทหลวงเดวีนเป็นโค้ชทีมบาสเก็ตบอล เนื่องจากโค้ชคนก่อนมีอาการหัวใจวาย แจ็คได้รับการแนะนำให้รู้จักกับผู้ช่วยโค้ชและครูสอนพีชคณิต แดน และสมาชิกในทีม แจ็คจึงได้รู้ว่าโรงเรียนแห่งนี้ไม่ได้เข้ารอบเพลย์ออฟเลยนับตั้งแต่เขาเป็นนักเรียน ความสนใจจึงลดน้อยลง และตอนนี้มีนักกีฬา ประจำทีม เพียงหกคนเท่านั้น
อ่านรีวิวก่อน ดูหนัง
นักแสดง
Ben Affleck เบน แอฟเฟล็ก

Al Madrigal

Michaela Watkins

ผู้กำกับ : แกวิน โอคอนเนอร์
รีวิว The Way Back (2020) เส้นทางเกียรติยศ
Kanin The Movie
เราชอบงานของ เกวิน โอ’คอนเนอร์ มาเสมอเลย คือเขาไม่ใช่คนทำหนังที่ถูกพูดถึงมากหนัง และผลงานของเขาก็ไม่ได้ดัง และเป็นที่สนใจจากคนจำนวนมากเท่าไหร่ หนังดราม่าสังเวียนเดือดอย่าง Warrior (2011) ที่น่าจะดังที่สุดก็นับว่าเป็นอีกหนึ่งงาน Underrated ของทศวรรษที่ผ่านมาเช่นกัน (หากเทียบกับ Creed แล้วอะนะ) แต่นั่นแหละ เราก็ติดตามงานเขามาตลอด หนึ่งในคีย์สำคัญที่งานเขาน่าสนใจคือ Topic มักพูดถึงเรื่องของพี่น้องอยู่เสมอ เรื่องของพี่น้องที่ห่างเหิน และเดินทางกลับมาเจอกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ หนังมักพูดถึงการเผชิญหน้าอดีต หรืออดีตที่กลายเป็นเส้นทางในปัจจุบัน และอนาคตของตัวละคร ทั้ง Warrior, The Accoutant รวมถึง เรื่องล่าสุด
.
แม้ในเรื่องนี้จะไม่ได้โฟกัสที่ความสัมพันธ์พี่น้องอีกต่อไป แต่ก็ไม่ได้ทำให้หนังน่าสนใจน้อยลง เรื่องว่าด้วยชายทำงานก่อสร้างขี้เหล้าที่ถูกโรงเรียนสมัยมัธยมดึงตัวกลับไปเป็นโค้ชให้ทีมบาสเก็ตบอลที่ตนเคยเป็นนักกีฬาตัวท็อป มันพูดถึงคนที่พยายามจะหนีอดีตแต่สุดท้ายอดีตก็ตามเขาทัน อดีตในฐานะนักกีฬาฝีมือดี อดีตในฐานะคนที่เคยมีชีวิตที่ดีกว่าตอนนี้ เขากลายเป็นคนติดเหล้า หย่าร้างกับภรรยา ห่างเหินจากครอบครัวที่อบอุ่น ใช้ชีวิตสันโดษ วนเวียนอยู่กับบาร์ประจำที่มักจะจบลงด้วยการถูกคนที่ร้านหามไปส่งบ้านพัก ทุกคนเป็นห่วงเขา กระทั่งภรรยาเก่าก็เป็นห่วงเขา แต่เขากลับคิดว่าตัวเองโอเค เขาสามารถอยู่ได้โดยไม่ต้องมีใคร หรือมีอะไรมากไปกว่านี้
.
หนังค่อย ๆ เลี้ยงให้คนดูสงสัยว่าทำไมชายที่ทุกคนพูดถึงความงดงามในอดีตถึงได้กลายเป็นคนติดเหล้าชีวิตบอบช้ำแบบนี้ ซึ่งกว่าจะเฉลยก็เลยกลางเรื่องไปแล้ว จริง ๆ ดูแล้วนึกถึง Manchester by the Sea (2016) เลย (ซึ่งน้องตัวเองเล่นด้วย 555) คือพูดถึงพ่อที่สูญเสียลูก และไม่สามารถก้าวข้ามความเจ็บปวดนั้นไปได้ แม้โศกนาฏกรรมจะไม่เท่ากับเรื่องนั้น แต่การที่ลูกต้องจากไปด้วยโรคร้ายที่เขา หรือใครก็ไม่สามารถทำอะไรได้ก็เป็นความรุนแรงต่อความรู้สึก และพลิกชีวิตเขาจากมือหน้ากลายเป็นหลังมืออย่างรวดเร็ว , หนังให้ข้อมูลเพิ่มอีกด้วยว่าสาเหตุที่เขากลายเป็นคนติดเหล้า ติดยา มาจากความสัมพันธ์ของเขา กับพ่อ และบาสเก็ตบอลตอนวัยรุ่น เขาเป็นนักกีฬาบาสมากความสามารถ แต่กลับพบว่านั่นคือเหตุผลเดียวที่พ่อเขารักเขา พ่อสนับสนุนให้เขาเป็นนักบาส เพราะเขารักที่ลูกเป็นนักบาส เขาไม่ได้รักตัวลูกจริง ๆ เขาจึงตัดสินใจเลิกเล่นบาสประชด และเป็นจุดเริ่มต้นความสัมพันธ์ของเขากับเหล้า และยา ก่อนที่ชีวิตเขาจะถูกฉุดโดยหญิงสาวที่ต่อมากลายเป็นภรรยา
.
พอมันเล่ามาแบบนี้ บาสเก็ตบอลในหนังเลยกลายเป็นทั้งความสวยงาม และความเจ็บปวดสำหรับเขา เขาไม่ได้เล่นบาสเพราะความสัมพันธ์ของตนกับพ่อที่มีปัญหา และเขาเริ่มดื่มเหล้าเพราะมันคือทางออกเดียวของชีวิตที่เขามี จริง ๆ หนังไม่ได้เปิดเรื่องด้วยการบอกว่าชีวิตของตัวละครเอกมีปัญหาเพราะเขาติดเหล้า แต่มันเริ่มมีปัญหาเมื่อเขาพยายามจะต่อสู้เพื่อเอาตัวเองในอดีตกลับมา ตัวเองในอดีตที่ว่ากลายเป็นคีย์สำคัญของหนัง และยังเป็น Execution ในตอนจบที่ทำให้พระเอกก้าวข้ามความเจ็บปวดไปได้ นั่นคือการประคับประคองรักษาชีวิตให้ดี เป็นคนในแบบที่ลูกผู้จากไปจะรัก ไม่ใช่คนในแบบที่เขาจะไม่รักเรา (ซึ่งสะท้อนไปถึงพ่อของตัวเองอีกที)
entertainment
เป็นหนังที่เราอยากดูตั้งแต่ตอนมันเปิดตัว เพราะมันคืองานล่าสุดของ “เกวิน โอ. คอนเนอร์” ผู้กำกับที่เราชอบมากๆ จาก Warrior (2011) และ The Accoutant (2016) (ซึ่งกลับมาร่วมงานกับ “เบน แอฟเฟล็ก” อีกครั้งในเรื่องนี้) พล็อตว่าด้วยอดีตอันบอบช้ำ การแสวงหาหนทางเริ่มต้นใหม่ รวมถึงการกลับมาทำหนังกีฬาอีกรอบของเขายิ่งทำให้เราสนใจเรื่องนี้ และแม้ภายหลังดูจบจะต้องยอมรับว่านี่คือผลงานที่ด้อยกว่าเรื่องก่อนหน้าที่ผ่านมาแต่ ก็ยังเป็นหนัง Drama-Sport คุณภาพที่ทำหน้าที่ของตัวเองได้อย่างเต็มเปี่ยมอยู่ดี
หนังเล่าเรื่องของ แจ็ค พนักงานก่อสร้างติดเหล้าที่วันหนึ่งถูกทาบทามจากโรงเรียนคาทอลิกที่ตัวเองเคยอยู่ให้ไปเป็นโค้ชทีมบาสเก็ตบอลแบบกะทันหัน (หลังโค้ชคนก่อนหน้ามีอาการหัวใจวาย) แจ็คเคยเป็นนักบาสที่โรงเรียนแห่งนี้ สร้างความสำเร็จและชื่อเสียงเอาไว้มากจนกลายเป็น Top Player ตลอดกาลของสถาบัน แต่ตอนนี้ไม่ใช่ตอนนั้น ปัจจุบันแจ็คไม่ได้เล่นบาส ไม่ได้สนใจกีฬานี้อีกต่อไป เขากลายเป็นคนติดเหล้า ดื่มตลอดเวลา ทุกที่ ทุกโอกาส ทุกกิจกรรมของชีวิตต้องมีแอลกอฮอล์เป็นส่วนร่วมอยู่เสมอ (ฉากจำในหนังคืออาบน้ำก็ยังดื่ม ยอมพี่แกเลย)
โอ. คอนเนอร์ กลับมาทำหนังกีฬาอีกครั้งหลัง Warrior (2011) ซึ่งตัวเรื่องก็คล้าย ๆ กันประมาณหนึ่ง (แต่เรื่องนี้เขาไม่ได้เขียนบทเอง แต่เป็น แบรด อิงเกลสบี้ จาก Run All Night และ Out of the Furnace) คือพูดถึงการติดเหล้า (Alcoholism) ที่ทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง ทั้งร่างกาย จิตใจ หรือกระทั่งคนรอบตัวอย่างครอบครัว เพื่อน คนรัก ง่ายๆ คือ เบน แอฟเฟล็ค เล่นเป็น นิค โนลเต้ จาก Warrior (ผู้รับบทพ่อติดเหล้าที่ทำร้ายลูกชายทั้งสองของตัวเอง) คือมนุษย์ที่แสวงหาหนทางในการไถ่บาป ชำระล้างความผิดพลาดที่ตัวเองทำ ใน The Way Back แจ็คพยายามทำลายตัวตนปัจจุบันของตัวเองเพื่อกลับไปเป็นคนเดิมในอดีตที่ทุกคนรู้จัก ซึ่งวิธีที่จะช่วยพาเขากลับไปคือการเป็นโค้ชทีมบาสเก็ตบอลไฮสคูล