รีวิว The Art of Racing in the Rain (2019) อุ่นไอหัวใจตูบ
beartai
เดิมที The Art of Racing in the Rain คือนิยายจากปลายปากกาของ การ์ธ สไตน์ ที่ได้ติดอันดับหนังสือขายดี แต่การเดินทางแต่ละหลักไมล์ของหนังต้องเรียกได้ว่าทรหดทีเดียว ตั้งแต่ปี 2009 ที่โพรเจกต์ยังอยู่กับยูนิเวอร์แซล สตูดิโอ จนหลุดมาอยู่กับดิสนีย์ในปี 2016 ก็ยังไม่ได้ตัวผู้กำกับที่มีวิสัยทัศน์พอจะเล่าเรื่องราวของหมาที่เฝ้ามองชีวิตมนุษย์ไปพร้อมร่ายปรัชญารถแข่งกับชีวิต จนกระทั่งปี 2017 มาร์ค บอมแบค คนเขียนบทได้ประกาศว่าโปรเจกต์ได้มาพัฒนาจนพร้อมถ่ายที่ ทเวนตี้ เซ็นจูรี ฟอกซ์ และได้เริ่มถ่ายทำกันปี 2018 ได้ไซมอน เคอร์ติส จาก My Week With Marilyn (2011) มากำกับ แต่จนแล้วจนรอดพอหนังได้ออกฉายปีนี้ (2019) ฟอกซ์
แต่แม้จะได้ชื่อว่าเป็นหนังหมาที่ออกโรงฉายตามหลังทั้ง A Dog’s Way Home ของโซนี่ หรือ A Dog’s Journey ของยูนิเวอร์แซล กลับแตกต่างและมีดีในตัวเอาแค่ชื่อเรื่องมันก็กล้าตัดคำว่า Dog ออกแล้ว เรื่องราวและการดำเนินเรื่องของมันกลับแตกต่างและแปลกใหม่ซึ่งก็ต้องยกย่องวิสัยทัศน์ ไซมอน เคอร์ติส ผู้กำกับอยู่เหมือนกันที่ทำให้หนังหมาเรื่องนี้ต่างจากหนังหมาปี 2019 เรื่องอื่นๆด้วยการคงโทนดราม่าจริงจังและไม่เน้นขายความน่ารักของลูกหมาเหมือนชาวบ้านจนผลลัพธ์ที่ได้ถือว่าน่าพึงพอใจมาก เพราะบอกตามตรงว่าการดัดแปลงนิยายที่เน้นบทบรรยายเรื่องราวของหมาผ่านตัวอักษรมีสิทธิ์จะกลายเป็นหนังน่าเบื่อได้ง่ายๆ