Fun in Acapulco (1963) มนต์ร็อคอะคาพูลโก

นักแสดง

Elvis Presley

Ursula Andress

Paul Lukas / พอล ลูคัส

ผู้กำกับ ริชาร์ด ธอร์ป
รีวิวหนัง Fun in Acapulco (1963) มนต์ร็อคอะคาพูลโก

เขาไม่ได้เป็นกษัตริย์โดยเปล่าประโยชน์
หากคุณเป็นแฟนตัวยงของเอลวิส คุณต้องดูหนังทุกเรื่องที่เขาสร้าง แม้แต่เรื่องส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยดีด้วยซ้ำ การที่เขาร่วมแสดงด้วยทำให้หนังเรื่องนี้ออกมาดีกว่าปกติ เรื่องนี้ไม่ได้แย่ขนาดนั้น ฉันพูดจริงนะ คุณได้ชมเออร์ซูลา แอนเดรส ซึ่งถือเป็นข้อดีเสมอ และยังมีฉากโลเคชั่นต่างๆ มากมาย แถมเพลง “Bossa Nova Baby” ก็ยอดเยี่ยมมาก ชอบหนังเรื่องนี้ไหม? ฉันชอบนะ ผู้ชายคนนี้เป็นที่รู้จักในฐานะราชาด้วยเหตุผลบางอย่าง และควรให้เกียรติผู้ชายคนนี้ด้วย

Mike Windgren ทำงานบนเรือในอากาปุลโก ประเทศเม็กซิโกเมื่อ Janie Harkins ลูกสาวของเจ้าของเรือที่เอาแต่ใจทำให้ Mike ถูกไล่ออก Mike ต้องหางานใหม่ เด็กชายชาวเม็กซิกันชื่อ Raoul ช่วยเขาหางานเป็นเจ้าหน้าที่ช่วยชีวิตและนักร้องในโรงแรมแห่งหนึ่งในท้องถิ่น เกิดการปะทะกันมากมายเมื่อ Mike พบกับเจ้าหน้าที่ช่วยชีวิตที่เป็นคู่แข่ง ซึ่งเป็นนักดำน้ำระดับแชมป์ของเม็กซิโก เขาโกรธ Mike ที่เอาเวลาของเขาไปและขโมยผู้หญิงของเขาไป

ไมค์กำลังฟื้นตัวจากอาการป่วยทางจิตหลังเหตุการณ์สะเทือนขวัญและอาการกลัวความสูง หลังจากประสบอุบัติเหตุจากลวดสลิงอันน่าสลดใจระหว่างที่เขาแสดงละครสัตว์ อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ไมค์เห็นเจ้าหน้าที่กู้ภัยทำท่ากระโดดอันตรายหลายครั้ง รวมทั้งท่าพลิกตัวและท่าหัวทิ่มลงไปในสระที่ล้อมรอบด้วยวงแหวนไฟ ไมค์จึงตัดสินใจแก้แค้นเจ้าหน้าที่กู้ภัยและในที่สุดก็เตรียมตัวกระโดดลงน้ำท้าทายความตายจากหน้าผาสูง 136 ฟุตของLa Quebradaต่อหน้าผู้คนหลายร้อยคน ไมค์กระโดดลงจากหน้าผาและลงสู่น้ำได้สำเร็จ ทำให้เจ้าหน้าที่กู้ภัยได้รับความเคารพในขณะที่ฝูงชนและเจ้าหน้าที่ช่วยชีวิตปรบมือ ไมค์ก็ร้องเพลงอีกเพลงหนึ่งและจากไปพร้อมกับมาร์การิตาและราอูล

เป็นภาพยนตร์ตลกเพลงอเมริกันปีพ.ศ. 2506 นำแสดงโดยเอลวิส เพรสลีย์และซูล่า แอนเดรส ภาพยนตร์เรื่องนี้ติดอันดับ 10 อันดับแรกของ Billboard ที่ประสบความสำเร็จ สูงสุด และขึ้นถึงอันดับ 1 ในชาร์ตบ็อกซ์ออฟฟิศประจำสัปดาห์ของประเทศ 1 สัปดาห์หลังจากเหตุการณ์ลอบสังหารประธานาธิบดีจอห์น เอฟ. เคนเนดีที่เมืองดัลลาส รัฐเท็กซัสภาพยนตร์เรื่องนี้ถือเป็นผลงานชิ้นสุดท้ายของเพรสลีย์ก่อนที่กระแสBeatlemania จะมาถึง ภาพยนตร์เรื่อง นี้ถือเป็นภาพยนตร์เพลงที่ทำรายได้สูงสุดในปี 1963

การถ่ายทำภายนอกในอากาปุลโกเกิดขึ้นในเดือนมกราคม 1963 มีการใช้ตัวแสดงแทนสำหรับเพรสลีย์ ซึ่งฉากของเขาถูกถ่ายทำเสร็จในภายหลังในเดือนมีนาคมที่สตูดิโอ Paramount ในลอสแองเจลิส เพรสลีย์ไม่สามารถเดินทางไปเม็กซิโกได้เนื่องจากทางการท้องถิ่นประกาศว่าเขาเป็นบุคคลที่ไม่พึงปรารถนาหลังจากเกิดการจลาจลรุนแรงสองครั้งที่โรงภาพยนตร์ ‘Las Americas’ อันทันสมัยในเม็กซิโกซิตี้ ในช่วงเปิดตัวภาพยนตร์เรื่องก่อนๆ ของเขาKing Creole (El barrio contra mí) ในปี 1959 และGI Blues (Cafe Europa) ในปี 1961

อันที่จริงแล้ว การแบนดังกล่าวเริ่มขึ้นในปี 1957 เมื่อExcélsiorซึ่งเป็นหนังสือพิมพ์ชั้นนำของเม็กซิโก ตีพิมพ์บทความของ Federico de León นักเขียนคอลัมน์ซุบซิบซึ่งกล่าวเท็จว่าเพรสลีย์ได้รับการสัมภาษณ์ขณะไปเยือนติฮัวนาซึ่งเป็นสถานที่ที่เพรสลีย์ไม่เคยไปเยือนมาก่อนหรือหลังจากนั้น โดยเขาอ้างว่า “เขาไม่อยากไปร้องเพลงในเม็กซิโก เพราะเขารู้สึกว่าเป็นประเทศที่น่ารังเกียจ และเขาอยากจูบคนอเมริกันเชื้อสายแอฟริ กันสาม คนมากกว่าผู้หญิงเม็กซิกันคนเดียว” ส่งผลให้เกิดทัศนคติที่แตกแยกต่อเพรสลีย์ในหมู่เยาวชน

เม็กซิกัน ซึ่งนำไปสู่การใช้ความรุนแรงทางร่างกายหลายครั้ง เหตุการณ์จลาจล King Creoleทำให้มีผู้คนถูกจำคุก 100 คน แต่เมื่อถึงเวลาที่Fun in Acapulcoเผยแพร่ แผ่นเสียงของเพรสลีย์ถูกห้ามออกอากาศในปี 1957 แผ่นเสียงของเขาถูกเผาต่อหน้าธารกำนัลในจัตุรัสเมือง El Zocalo ในปีเดียวกันนั้น และดังที่ระบุไว้ข้างต้น การห้ามเขาเข้าร้านค้าต่างๆ มีผลบังคับใช้ตั้งแต่ปี 1959หลายสิบปีต่อมา ได้มีการเปิดเผยว่าคำพูดเท็จของเพรสลีย์เป็นผลงานของเออร์เนสโต เปรัลตา อูรูชูร์ตู นักการเมืองผู้มีอิทธิพลและเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของเม็กซิโกซิตี้ อูรูชูร์ตูถูกกล่าวหาว่าส่งเช็คเปล่าไปที่สำนักงานของเพรสลีย์ในลอสแองเจลิสในช่วงต้นปี 1957 เพื่อแลกกับการที่เพรสลีย์ปรากฏตัวในงานเลี้ยงวัน

เกิดอายุครบ 15 ปีของลูกสาวของเจ้าพ่อสื่อผู้มีอิทธิพลซึ่งเขาทำหน้าที่แทน คำเชิญดังกล่าวไม่ได้รับการตกลง และเช็คก็ถูกส่งคืน แม้ว่าเจ้าพ่อจะเริ่มโอ้อวดต่อสาธารณชนแล้วว่าเพรสลีย์จะปรากฏตัวในงานเลี้ยงวันเกิดของลูกสาวของเขา เรื่องราวใน “Excélsior” จึงถูกปลูกฝังทั้งในรูปแบบของการแก้แค้นและเป็นวิธีอธิบายว่าทำไมเขาไม่มาเม็กซิโกเพื่อร้องเพลง เหตุการณ์เหล่านี้ได้รับการบันทึกไว้โดยปาร์เมนิเดส การ์เซีย ซัลดาญาในหนังสือของเขาเรื่อง “Rey Criollo” และในหนังสือRefried Elvis: The Rise of the Mexican Counterculture ของเอริก โซล อฟ