1992 (2024)

นักแสดง

Tyrese Gibson

Ray Liotta / เรย์ ลิอ็อตต้า

Scott Eastwood

Renae Anderson

Joy Tess

ผู้กำกับ เอเรียล โวรเมน

รีวิวหนัง 1992 (2024)

5/ 10
เด็กเกทโต้ผู้กำกับชาวอิสราเอล Ariel Vromen นำเสนอภาพยนตร์ระทึกขวัญที่เต็มไปด้วยดราม่าในภาพยนตร์ที่มีบางช่วงที่เข้มข้นมาก แต่บางช่วงก็ยังไม่เพียงพอที่จะให้ภาพยนตร์มีมิติมากขึ้นอย่างที่เราคาดหวังไว้บทภาพยนตร์ที่เขียนโดย Sascha Penn สามารถถ่ายทอดช่วงเวลาดราม่าทางสังคมที่กลายมาเป็นจุดเด่นของภาพยนตร์ได้อย่างแท้จริง และบางทีอาจชดเชยช่วงเวลาที่อ่อนแอของภาพยนตร์ได้ เนื่องจากภาพยนตร์เน้นไปที่ฉากแอ็กชั่นเท่านั้น ซึ่งไม่สามารถถ่ายทอดความเข้มข้นของฉากสลัมที่ให้ความรู้สึกว่าทำได้ดีทีเดียว

นักแสดงที่มากความสามารถทำให้เราได้เห็นการปรากฏตัวของ Ray Liotta และ Scott Eastwood ร่วมกับ Tyrese Gibson ซึ่งรู้ดีอยู่แล้วว่าต้องแสดงฉากแอ็กชั่นอย่างไรบนจอ และยังคงแสดงฉากแอ็กชั่นเหล่านั้นออกมาได้อย่างต่อเนื่องเราพบว่าตัวเองเป็นผู้ชมในเรื่องราวที่มีการยิงปืน การไล่ล่าด้วยรถยนต์ ความกล้าหาญ และบทเรียนชีวิตที่ยากลำบากบางอย่างที่เชื้อเชิญให้เราดูหนังดีๆ ที่มีช่วงเวลาดีๆ และช่วงเวลาเหล่านั้นทำให้หนังออกมาดูเป็นที่ยอมรับได้และบางทีอาจได้รับการชื่นชมจากส่วนดราม่าทางสังคมที่ชวนให้ใคร่ครวญหลังจากนั้น เราจะพบกับความรู้สึกที่หลากหลาย ซึ่งหนังควรจะสมบูรณ์กว่านี้มาก แต่สุดท้ายก็ลดระดับลงเมื่อถึงตอนจบ ทำให้เรารู้สึกขมขื่นว่าหนังยังมีอะไรให้เราได้มากกว่านี้อีกมาก

มอร์เซอร์ (กิ๊บสัน) พยายามอย่างหนักที่จะสร้างชีวิตและความสัมพันธ์กับลูกชาย (คริสโตเฟอร์ อัมมานูเอล) ขึ้นมาใหม่ท่ามกลางการจลาจลในแอลเอปี   อันปั่นป่วนหลังจากคำตัดสินคดีร็อดนีย์ คิง ในอีกฟากหนึ่งของเมือง พ่อและลูกชายอีกคน (ลิออตต้าและสก็อตต์ อีสต์วูด) ทดสอบความสัมพันธ์ที่ตึงเครียดของตนเองขณะที่วางแผนการโจรกรรมอันตรายเพื่อขโมยตัวเร่งปฏิกิริยาซึ่งประกอบด้วยแพลตตินัมอันมีค่าจากโรงงานที่เมอร์เซอร์ทำงานอยู่ เมื่อความตึงเครียดเพิ่มขึ้นในลอสแองเจลิสและเกิดความโกลาหลขึ้น ทั้งสองครอบครัวถึงจุดเดือดเมื่อต้องปะทะกัน