13 Assassins (2010) สิบสามดาบวีรบุรุษ

นักแสดง

Kôji Yakusho

Takayuki Yamada

Yûsuke Iseya

Ikki Sawamura

 

ผู้กำกับ

Takashi Miike

 

รีวิวหนัง 13 Assassins (2010) ดูหนังออนไลน์

commonsensemedia

ในปี 1844 ซามูไร ซินซาเอมอน ชิมาดะ ( โคจิ ยาคุโช ) ถูกเลือกให้ลอบสังหารลอร์ดนาริทสึงุ (โกโร อินางากิ) ผู้เป็นพวกซาดิสต์ที่ชอบตัดแขนและขาของเพื่อนผู้หญิงของเขาเมื่อเขาจัดการกับพวกเธอเสร็จแล้ว เพื่อประโยชน์ของประเทศ นาริทสึงุจะต้องถูกฆ่าก่อนที่เขาจะก้าวไปสู่ตำแหน่งที่มีอำนาจมากขึ้นและนำประเทศไปสู่สงคราม ชิมาดะพบอาสาสมัคร 11 คนสำหรับภารกิจอันตรายนี้ ระหว่างเดินทาง พวกเขาได้พบกับสมาชิกทีมคนที่ 13 นักล่าผู้ร่าเริงและบ้าคลั่งครึ่งๆ กลางๆ โคยาตะ คิกะ (ยูสึเกะ อิเซยะ) จากนั้นก็มาถึงการต่อสู้ครั้งสุดท้าย ซึ่งนักฆ่าโจมตีลอร์ดสงครามผู้ชั่วร้ายและกองกำลังคุ้มกันที่ดูเหมือนจะไม่มีวันสิ้นสุดของเขา มีใครสามารถเอาชีวิตรอดจากการโจมตีครั้งนี้ได้หรือไม่?

ภาพยนตร์รีเมคจากปี 1963 เรื่องนี้เป็นภาพยนตร์แนว “Assembly the Team” ของซีรีส์Seven SamuraiและDirty Dozen โดยเริ่มต้นอย่างช้าๆ และค่อยๆ ดำเนินเรื่องอย่างช้าๆ จนกระทั่งถึงช่วงการต่อสู้อันดุเดือดยาวนาน 45 นาที ในบทบาทนำ นักแสดงนำ อย่าง Koji Yakushoยังไม่คุ้นเคยกับศักยภาพสูงสุดของตัวเองในเรื่องนี้ เขามักจะมีความเศร้าโศกแบบห่างไกลที่ไม่ค่อยแสดงออก นอกจากนี้ ผู้ชมที่รู้จักผลงานอื่นๆ ของผู้กำกับ Takashi Miike จะพบว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ค่อนข้างธรรมดา

แต่ข้อดีก็คือ13 Assassinsเป็นวิธีที่ยอดเยี่ยมสำหรับมือใหม่ (เฉพาะวัยรุ่น) ในการแนะนำผลงานของ Miike และภาพยนตร์ญี่ปุ่นโดยทั่วไป นอกจากนี้ Yusuke Iseya ผู้รับบทเป็นนักล่าที่ร่าเริงและเอาแต่ใจ ได้เพิ่มชีวิตชีวาให้กับฉากที่สองของภาพยนตร์ พลังงานของเขาทำให้ทุกอย่างดำเนินไปอย่างราบรื่น และฉากต่อสู้ควรได้รับการศึกษาจากผู้กำกับภาพยนตร์แนวแอ็กชั่น 95% ในอเมริกา Miike แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าต้องทำอย่างไร ( Tsuyoshi IharaจากLetters from Iwo Jimaก็แสดงนำด้วยเช่นกัน)

 

หนังโปรดของข้าพเจ้า

ดูจากชื่อหนังก็คงจะพอเดากันได้ว่านี่มันเป็นเรื่องของ 13 ผู้ลอบสังหาร หนังเปิดเรื่องด้วยการสร้างความชอบในการสังหาร ‘นาริทซูกุ’ น้องชายผู้ชั่วร้ายของท่านโชกุนก่อนที่เขาจะได้ขึ้นมามีอำนาจบริหารบ้านเมือง ด้วยความชั่วร้ายของนาริทซูกุทำให้หัวหน้าสภาอาวุโสต้องลงมาจัดการเรื่องนี้ด้วยการออกคำสั่งลับให้ ‘ชินซาเอม่อน’ ซามูไรประจำตัวท่านโชกุนจัดหาคนไปลอบสังหารน้องชายท่านโชกุน

หนังเรื่องนี้ในสายตาเรามันเหมือน Seven Samurai พอสมควร แม้กระทั่งตัวละครตลก ๆ ที่เจอข้างทางเข้ามาสร้างสีสันยังใส่มาเหมือนกันจนรู้สึกว่ามันบังเอิญเกินไป เพียงแต่ 13 Assassins ช่วงท้ายมุ่งเน้นกับการจัดเต็มแอ็คชั่นปิดหมู่บ้านยาวกว่า Seven Samurai ที่มุ่งเน้นขายไหวพริบของแผนการ ช่วงต้นหนังเปิดปมความแค้นได้เข้มข้นมาก หนังสร้างอารมณ์ร่วมกับคนดูให้เห็นถึงความชั่วร้ายของนาริทซูกุได้ดีทีเดียว ทำให้คนดูอย่างเรา ๆ ต้องเอาใจช่วยกลุ่มพระเอกในการลอบสังหารให้สำเร็จ แต่พอมาถึงช่วงรวมตัวของ 13 ผู้ลอบสังหารมันไม่เห็นถึงความเก่งหรือความสำคัญของแต่ละตัวละครเลย ดูแล้วไม่มีความรู้สึกอะไรกับตัวละครเกือบทุกตัว เมื่อเทียบกับ Seven Samurai ที่ใช้เวลาในการบอกเล่าที่มาและความเก่งของทั้ง 7 ซามูไรแล้วมันเห็นความต่างกันเยอะมาก ซึ่งการปูพื้นความสามารถตัวละครนี่มันสำคัญนะ เพราะคุณต้องทำให้คนดูเชื่อในความเก่งถึงขนาดสู้กองทัพอารักขานาริทซูกุได้

ในส่วนดราม่านั้นก็มีการสร้างประเด็นความขัดแย้งระหว่างจุดยืนของซามูไร ชินซาเอม่อนเชื่อว่าซามูไรที่ดีต้องปกป้องประชาชน ต้องเลือกหยุดความชั่วร้ายของนาริทซูกุ ในขณะที่ ‘ฮัมเบ’ หัวหน้าซามูไรของนาริทซูกุเชื่อว่าซามูไรที่ดีต้องเชื่อคำฟังคำสั่งเจ้านายโดยไม่ตั้งคำถาม ต้องปกป้องเจ้านายแม้ว่าเขาจะชั่วร้ายแค่ไหน พอมาถึงช่วงจุดขายของหนังคือฉากปิดหมู่บ้านบู๊นี่วางแบบแผนการล้อมได้เจ๋งดี เฉพาะฉากแอ๊คชั่นในหมู่บ้านกินเวลายาว 40 นาทีจัดเต็มเอาใจคอหนังแอ็คชั่นเต็มที่ ถ้าพูด 13 Assassins ในการตอบโจทย์ความบันเทิงถือว่าทำได้ดีเลย

 

bloggang

ผกก.ทาคาชิ มิอิเกะ ราชาหนังแนวเหวอปนซาดิสม์จากแดนปลาดิบ เจ้าของผลงานขวัญใจคอหนังคัลต์อย่าง Audition (1999), Visitor Q (2001), Ichi the Killer (2001) ฯลฯ นับเป็น ผกก.ที่ขยันจนถึงขั้นบ้าพลังสุดๆ คนหนึ่งแห่งยุคนี้ เพราะเฮียแกเล่นทำหนังดะไปหมดซะแทบทุกแนวตั้งแต่หนังผี หนังเพลง หนังคาวบอยไปยันหนังยอดมนุษย์ (ป๊าด!) และมีผลงานออกมาปีละสองสามเรื่องเป็นเรื่องปกติของแกเลยล่ะ

และสำหรับหนังซามูไรที่รีเมคจากหนังขาวดำชื่อเดียวกันที่ออกฉายเมื่อปี 1963 เรื่องนี้ของเฮียแก ก็ออกมาแจ่มแจ๋วจนได้เข้าชิงรางวัล Japan Academy Prize (ออสก้าร์ของญี่ปุ่น) ปีล่าสุดถึง 10 สาขา (แต่สุดท้ายหนัง Confessions ของเจ๊ ทาคาโกะ มัตสึ ก็ซิวรางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยมไปซะนี่) แถมยังได้เข้าชิงรางวัลสิงโตทองคำจากเทศกาลหนังเวนิสครั้งล่าสุดเสียด้วยสิ (แต่ก็แห้วอีกงาน)

หนังสร้างจากเหตุการณ์จริงในประวัติศาสตร์ของญี่ปุ่นเมื่อซามูไร 13 คนถูกมอบหมายให้ไปลอบสังหารขุนนางจอมชั่วช้าที่เป็นถึงน้องชายต่างมารดาของโชกุน เพราะถ้าขืนปล่อยให้หมอนี่ลอยนวลได้เป็นใหญ่เป็นโตกว่านี้ในอนาคตแล้วล่ะก็บ้านเมืองคงต้องลุกเป็นไฟเป็นแน่แท้ ซึ่งก็แน่นอนว่างานนี้คงจะไม่ใช่อะไรที่ง่ายๆ เลย เพราะพวกเขาทั้ง 13 คนต้องฝ่าด่านซามูไรกว่าสองร้อยคนที่คอยอารักขาเป้าหมายรายนี้ไปให้ได้ก่อน

สำหรับคนที่กลัวใจเฮียว่าจะทำให้เรื่องนี้ออกมาอารมณ์เดียวกับหนังซามูไรสุดเหวอของแกอย่าง Izo (2004) แล้วล่ะก็สบายใจได้เลย เพราะหนังเรื่องนี้ออกจะซีเรียส เข้มข้น จริงจัง ไม่มีเหวอ แถมยังจะค่อนข้างออกไปทางหนังซามูไรยุคเก่าเสียด้วยซ้ำ แต่ในส่วนของความถึงเลือดถึงเนื้อ เลือดสาด บู๊กระจายเนี่ยไว้ใจได้เลย ในขณะที่การได้ร่วมทุนกับนายทุนจากอังกฤษก็ช่วยให้งานด้านเสื้อผ้าหน้าผม ฉากเฉิกอะไรดูดีมีทุนหนา สเกลหนังออกมาดูใหญ่โตไม่ใช่เล่น

ช่วงแรกของหนังค่อนข้างจะเนิบนาบปนชวนสับสนกับชื่อของบรรดาตัวละคร แต่พอตั้งหลักได้หนังก็เข้มข้นน่าดู ไปจนถึงช่วงบู๊สะบั้นหั่นแหลกแบบนอนสต๊อปที่คงจะเป็นที่ถูกใจคอหนังซามูไรกันน่าดู จะว่าไปแล้วหนังก็ชวนให้นึกถึง Seven Samurai (1954) อยู่เหมือนกัน เพียงแต่แทนที่พวกพระเอกจะเป็นฝ่ายรับคอยปกป้องชาวบ้านจากพวกโจร ก็กลายเป็นฝ่ายรุกที่ต้องบุกไปสังหารขุนนางชั่วแทน หนังมีสิ่งที่ชวนให้คิดก็คือเรื่องความจงรักภักดีของคนเรา ว่าระหว่างการจงรักภักดียอมรับใช้คนชั่วช้าโดยไม่ลืมหูลืมตานั้น เป็นสิ่งที่พึงกระทำแล้วหรือ