Infinitely Polar Bear (2014) พ่อคนนี้ ดีที่สุด

นักแสดง

Mark Ruffalo  มาร์ค รัฟฟาโล โซ

Zoe Saldana โซเอ ซัลดัญญา

Imogene Wolodarsky อิโมจีน โวโลดาร์สกี้ แอชลีย์

Ashley Aufderheide ออฟเดอร์ไฮด์

ผู้กำกับ

Maya Forbes มายา ฟอร์บส์

รีวิว Infinitely Polar Bear (2014) พ่อคนนี้ ดีที่สุด

⭐ Hellmant

🤩 คะแนน: 7/10 ดาว

‘INFINITELY POLAR BEAR’: สามดาวครึ่ง (จากทั้งหมดห้าดาว) ภาพยนตร์ตลกผสมดราม่าเกี่ยวกับคุณพ่อที่เป็นโรคอารมณ์สองขั้วที่พยายามเลี้ยงดูลูกสาววัยเตาะแตะสองคน ขณะที่ภรรยาของเขาพยายามหาเงินเลี้ยงครอบครัวในโรงเรียนธุรกิจ ภาพยนตร์เรื่องนี้เขียนบทและกำกับโดย Maya Forbes และอิงจากประสบการณ์ชีวิตของเธอเอง (ตอนที่เธอยังเป็นเด็กสาวและมีพ่อที่เป็นโรคอารมณ์สองขั้ว) ภาพยนตร์เรื่องนี้นำแสดงโดย Mark Ruffalo, Zoe Saldana, Imogene Wolodarsky และ Ashley Aufderheide เป็นภาพยนตร์ที่น่าสนใจและถ่ายทำออกมาได้ดีเกี่ยวกับโรคทางจิตและผลกระทบที่มีต่อคนที่ตนรักเรื่องราวเกิดขึ้นในช่วงปลายทศวรรษปี 1970 ที่เมืองบอสตัน Cameron Stuart (รับบทโดย Ruffalo) แต่งงานกับ Maggie และพวกเขามีลูกสาววัยเตาะแตะสองคนด้วยกันคือ Amelia (รับบทโดย Wolodarsky) และ Faith (รับบทโดย Aufderheide) เมื่อ Cameron ป่วยเป็นโรคอารมณ์สองขั้ว เขาก็ถูกไล่ออกจากงานและถูกส่งไปรักษาที่โรงพยาบาลโรคจิต แม็กกี้ย้ายลูกสาวไปอยู่อพาร์ทเมนต์ราคาถูกในย่านยากจนของเมือง เมื่อคาเมรอนออกจากโรงพยาบาล แม็กกี้ขอให้เขาช่วยดูแลลูกๆ ของพวกเขา ในขณะที่เธอเรียนโรงเรียนธุรกิจในนิวยอร์กแบบเต็มเวลา คาเมรอนตกลงและพยายามดิ้นรนเพื่อรักษาสติสัมปชัญญะของเขา ในขณะเดียวกันก็พยายามเป็นพ่อที่ดีภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นการตรวจสอบโรคไบโพลาร์ได้อย่างยอดเยี่ยม และผลกระทบของโรคทางจิตต่อครอบครัว รัฟฟาโลแสดงนำได้ยอดเยี่ยม และเด็กสาวสองคนก็โดดเด่น (เช่นกัน) โดยเฉพาะโวโลดาร์สกีที่รับบทเป็นฟอร์บส์ (ในตอนที่เธอยังเป็นเด็ก) บทภาพยนตร์ของฟอร์บส์นั้นชาญฉลาดและรอบคอบมาก การกำกับของเธอค่อนข้างดี แต่ก็ไม่ได้มีอะไรที่น่าจดจำมากนัก ถึงกระนั้น ก็ยังถือว่าเป็นการเปิดตัวการกำกับครั้งแรกที่น่าประทับใจทีเดียว

⭐ Giacomo_De_Bello

🤩 คะแนน: 7/10 ดาว

แม้ว่าจะดูซ้ำซากจำเจเกินไปบ้าง แต่ “Infinetly Polar Bear” ก็เป็นผลงานการเล่าเรื่องที่น่าพอใจซึ่งประสบความสำเร็จได้ด้วยการแสดงภาพและการกำหนดตัวละครที่ยอดเยี่ยม ดังที่กล่าวไว้ข้างต้น ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่น่าสนใจหรือเป็นดราม่ามากนัก เรื่องราวจะเน้นที่เนื้อเรื่องเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าและไม่เบี่ยงเบนจากเนื้อเรื่องเลย เป็นเรื่องที่คาดเดาได้โดยทั่วไป และเนื้อเรื่องดราม่าไม่ได้เข้มข้นเท่าที่ควร แต่ก็กระทบคุณเพียงเล็กน้อย นอกจากนี้ยังมีสถานการณ์ที่เล่นซ้ำมากเกินไปในตอนต้น ซึ่งทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้เริ่มต้นได้ยากและไม่ค่อยน่าเชื่อถือ แต่โชคดีที่เรื่องราวเริ่มน่าสนใจขึ้นทันทีหลังจากฉากสองสามฉากนี้จบลง สรุปแล้ว หนังเรื่องนี้ไม่ได้ให้ความจริงจังและความเข้มข้นที่จำเป็น (ทั้งตลกและดราม่า) แก่สถานการณ์เพื่อให้หนังน่าติดตามเหมือนหนังดราม่าอย่างที่ควรจะเป็น และฉันควรจะเสริมว่าฉันคิดว่าการถ่ายภาพมีส่วนทำให้เรื่องนี้เกิดขึ้นบ้าง: หนังไม่มีสไตล์หรือความโดดเด่นเพียงพอที่จะทำให้หนังโดดเด่น ทำให้มันอยู่ในขอบเขตและสีสันของละครที่ธรรมดาเกินไป และมีการเคลื่อนกล้องหลายแบบที่ทำให้เสียสมาธิและไม่เข้ากับเรื่องราวได้ดีพอ ในความเห็นของฉัน หนังเรื่องนี้น่าจะสร้างความประทับใจได้จริงๆ ถ้ามีรูปลักษณ์และแนวทางที่โดดเด่น

แม้จะมีข้อเสียทั้งหมดที่กล่าวมาข้างต้น แต่หนังเรื่องนี้ก็ประสบความสำเร็จในการทำให้คุณใส่ใจตัวละคร ยึดติดกับพวกเขา และสุดท้ายก็ทำให้คุณรู้สึกผูกพันกับอารมณ์ได้อย่างแท้จริง ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่อาจโต้แย้งได้ ขอบคุณงานที่ยอดเยี่ยมของทั้งซัลดาน่าและรัฟฟาโล และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กผู้หญิงสองคนที่เล่นเป็นลูกสาวของพวกเขา แต่ยิ่งไปกว่านั้น ฉันเชื่อว่าในท้ายที่สุดแล้ว บทหนังคือสิ่งที่ทำให้คุณใส่ใจจริงๆ เนื่องจากบทหนังกำหนดตัวละคร สถานการณ์ และโครงเรื่องโดยรวมได้ดีมาก อาจมีการเล่าเรื่องที่ไม่สร้างสรรค์มากพอหรือมีความไม่ชัดเจนในแง่มุมสองขั้วของภาพยนตร์ แต่ตัวละครก็โดดเด่นและทำให้การรับชมและการเดินทางน่าพึงพอใจ จนกระทั่งจบลงด้วยตอนจบที่ทำให้ฉันได้มากกว่าที่ฉันจินตนาการไว้

⭐ stephendaxter

🤩 คะแนน: 8/10 ดาว

‘Infinitely Polar Bear’ เป็นหนังตลกดราม่าที่มีเสน่ห์มาก โดยเน้นที่เรื่องราวของคาเมรอน พ่อที่เป็นโรคซึมเศร้าสองขั้ว (หลังจากที่ภรรยาของเขาไปเรียนที่นิวยอร์ก) ที่ต้องเลี้ยงดูลูกสาวสองคนด้วยตัวเอง แม้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะมีขนาดเล็กมาก แต่ด้วยนักแสดงนำสองคนอย่างมาร์ก รัฟฟาโลและโซอี ซัลดานา คุณคงรู้ดีว่าการแสดงของทั้งคู่จะออกมาดีแค่ไหน โดยรวมแล้วเป็นเรื่องราวส่วนตัวที่ดราม่า อบอุ่นหัวใจ และบางครั้งก็เต็มไปด้วยอารมณ์ ซึ่งบางครั้งก็มีความมืดมนขึ้นบ้างเล็กน้อยตามที่คุณคาดหวังเมื่อต้องพูดถึงภาวะที่กล่าวถึงในภาพยนตร์ ฉากที่มืดมน จริงจัง และดราม่าเหล่านี้ถูกชดเชยด้วยการใช้มุกตลกที่จัดวางมาได้อย่างลงตัว ซึ่งช่วยทำให้บรรยากาศผ่อนคลายลง และทำให้คุณหัวเราะได้ตลอดทั้งเรื่อง

การแสดงในภาพยนตร์เรื่องนี้ยอดเยี่ยมมาก โดยเฉพาะมาร์ก รัฟฟาโลและลูกๆ สองคนในภาพยนตร์ พวกเขาแสดงได้ยอดเยี่ยมตลอดทั้งเรื่อง Zoë Saldana ทำหน้าที่ของเธอได้ดีมาก แม้ว่าเธอจะไม่ได้มีบทบาทมากเท่า Ruffalo และเด็กๆ และเป็นเรื่องดีที่ได้เห็นความสามารถในการแสดงของเธอในภาพยนตร์ที่เล็กกว่าหนังฟอร์มยักษ์ของ ‘Marvel’ Ruffalo ทำงานได้อย่างยอดเยี่ยมในการเล่นเป็นตัวละครที่มีสถานการณ์ซับซ้อนมากจนถ้าไม่มีการแสดงที่ยอดเยี่ยมอื่นๆ ในปีนี้ เขาอาจแอบเข้าชิงรางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมได้ เขาแสดงได้อย่างน่าเชื่อถือมากและถ่ายทอดองค์ประกอบที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงของเรื่องราวที่ซับซ้อนนี้ออกมาได้อย่างดีเยี่ยม เขาใช้จังหวะการแสดงตลกที่ยอดเยี่ยมเพื่อให้ภาพยนตร์ดำเนินไปอย่างสบายๆ และการแสดงของเขา ไม่ว่าจะเป็นการเคลื่อนไหวมือเล็กน้อยหรือการแสดงสีหน้าก็ยอดเยี่ยมมากที่ทำให้เห็นว่าเขาอินกับตัวละครตัวนี้มากแค่ไหน จริงๆ แล้วมีบางช่วงในภาพยนตร์เรื่องนี้ที่เขาไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเลย แค่สีหน้าของเขาในบางครั้งบอกทุกอย่างที่ฉันจำเป็นต้องรู้เกี่ยวกับสถานะปัจจุบันของเขา และนั่นแสดงให้เห็นถึงพรสวรรค์การแสดงอันน่าทึ่งของเขา

บทบาทเด็กทั้งสองอาจเป็นเพียงเด็กธรรมดาๆ น่ารำคาญที่เข้ามาแสดงเป็นเครื่องมือในการดำเนินเรื่อง แต่พระเจ้าช่วย ทั้งคู่สุดยอดมาก และเกือบขโมยซีนจากรัฟฟาโลได้สำเร็จ บทบาทเหล่านี้เล่นโดยเด็กสองคนที่ไม่มีใครรู้จัก อิโมจีน โวโลดาร์สกี้ และแอชลีย์ ออฟเดอร์ไฮด์ ซึ่งไม่เคยมีบทบาทการแสดงใดๆ มาก่อนในภาพยนตร์เรื่องนี้ ฉันจะไม่ตื่นเต้นกับทั้งสองคนนี้มากเกินไป เพราะบทบาทเดียวไม่ได้หมายความว่าคุณมีความสามารถพิเศษ แต่พวกเขาก็แสดงให้เห็นว่าพวกเขาสามารถแสดงในบทบาทที่ดราม่าได้ บทบาททั้งสองนี้มีส่วนช่วยสร้างอารมณ์ให้กับภาพยนตร์เป็นอย่างมาก การได้เห็นปฏิกิริยาและการเปลี่ยนแปลงของพวกเขาตลอดทั้งเรื่องนั้นน่าสนใจมาก และสนุกดีที่ได้ดูการเปลี่ยนแปลงของพวกเขาในช่วงเวลาต่างๆ

ในท้ายที่สุด พล็อตเรื่องโดยรวมของภาพยนตร์เรื่องนี้มีความแปลกใหม่และตรงไปตรงมา แต่เป็นการเดินทางทางอารมณ์ของตัวละครเหล่านี้และความสัมพันธ์ที่ก้าวหน้าของพวกเขาที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้น่าเพลิดเพลิน องค์ประกอบที่อบอุ่นหัวใจและดราม่าในภาพยนตร์เรื่องนี้สนุกมาก และฉันยิ้มตลอดเวลา มันเกือบจะทำให้ฉันน้ำตาซึมในช่วงเวลาหนึ่งที่อารมณ์ค่อนข้างจะซาบซึ้ง ช่วงเวลาที่มืดมนนั้นตัดกับโทนสีสว่างได้อย่างชัดเจน และจัดวางได้อย่างทันท่วงทีในภาพยนตร์ แต่ความตลกที่รัฟฟาโลนำมาเสนอช่วยไม่ให้มืดมนเกินไป การชมความสัมพันธ์ของครอบครัวนี้เป็นการเดินทางที่สนุกสนาน และหากคุณชอบเรื่องราวที่อบอุ่นหัวใจและดราม่า เรื่องนี้ก็คุ้มค่าแก่การรับชมอย่างแน่นอน – 7.6

⭐ paul-allaer

🤩 คะแนน: 7/10 ดาว

“Infinitely Polar Bear” (ออกฉายในปี 2014; 90 นาที) นำเสนอเรื่องราวของแคม สจ๊วร์ต (รับบทโดยมาร์ก รัฟฟาโล) และครอบครัวของเขา เมื่อภาพยนตร์เริ่มต้นขึ้น เราจะได้ชมภาพตัดต่อที่ชาญฉลาดจากฟิล์ม 8 มม. จากปี 1967 (ที่แคมและแม็กกี้พบกันที่บอสตันและแต่งงานกันในที่สุด) จนถึงปัจจุบัน (คือปี 1978) แคมเป็นโรคซึมเศร้าสองขั้วและเพิ่งถูกไล่ออก (อีกครั้ง) ในวันแรกของงานล่าสุดของเขา ทำให้เกิดการระเบิดอารมณ์ และในที่สุดแคมก็ถูกไล่ออก จากนั้นเราก็ย้ายไปที่ “หกสัปดาห์ต่อมา” ซึ่งแคมอยู่ในบ้านพักคนชรา แม็กกี้พยายามอย่างหนักที่จะปรับปรุงสถานะทางการเงินของพวกเขาและตัดสินใจเรียน MBA ด้วยทุนการศึกษาเต็มจำนวนที่โคลัมเบีย โดยปล่อยให้แคมดูแลลูกสาว 2 คนของพวกเขาคือเอมีเลียและเฟธ ณ จุดนี้ เราดูภาพยนตร์ไปได้ประมาณ 15 นาทีแล้ว แต่ถ้าจะเล่าให้มากกว่านี้ก็คงจะสปอยล์ประสบการณ์การรับชมของคุณ คุณคงต้องดูด้วยตัวเองว่าเรื่องราวทั้งหมดจะดำเนินไปอย่างไร

ความคิดเห็นสองสามข้อ: ประการแรก ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นผลงานแห่งความรักของนักเขียนและผู้กำกับ มายา ฟอร์บส์ (เป็นที่รู้จักดีจากผลงานเรื่อง The Larry Sanders Show) เธอสร้างเรื่องราวขึ้นจากการเลี้ยงดูของเธอเอง และด้วยเหตุนี้ ภาพยนตร์เรื่องนี้จึงแทบจะเป็นอัตชีวประวัติ เพื่อให้เรื่องราวดูสมจริงยิ่งขึ้น เธอจึงเลือกลูกสาววัย 12 ขวบของเธอ (อิโมจีน โวโลดาร์สกี้) มารับบทเป็นตัวเองตอนเด็ก (เอมีเลีย) ฉันสังเกตเห็นในเครดิตเปิดเรื่องของภาพยนตร์ว่า เจ.เจ. อับรามส์เป็นหนึ่งในผู้อำนวยการสร้างบริหาร ประการที่สอง ฉันไม่รู้ว่าผู้กำกับได้ทำหน้าที่นี้ในระดับใด การแสดงตัวละครแคมเป็นการสะท้อนให้เห็นได้อย่างแม่นยำว่าเป็นโรคซึมเศร้าแบบสองขั้วหรืออารมณ์สองขั้ว ใช่ มีทั้งช่วงที่ดีและไม่ดี และใช่ มีนิสัย/ความต้องการที่จะไม่ทิ้งอะไรทิ้งเลยและเก็บสะสมเหมือนหนูแฮมสเตอร์ แต่แค่นั้นเพียงพอหรือไม่ ฉันไม่รู้ แต่ทุกอย่างดูไร้เดียงสาบนจอใหญ่ และไม่มีเรื่องแย่ๆ เกิดขึ้นกับใครในเรื่องนี้ ประการที่สาม การแสดงนำทั้งสี่คน (รัฟฟาโล โวโลดาร์สกี โซอี้ บัลดานา รับบทแม็กกี้ และแอชลีย์ ออฟเดอร์ไฮด์ รับบทเฟธ) ล้วนน่าเพลิดเพลิน และการโต้ตอบระหว่างพวกเขาให้ความรู้สึกสมจริง ประการที่สี่ ภาพยนตร์เรื่องนี้ถ่ายทำในช่วงปลายทศวรรษ 1970 มีรถยนต์ในยุคนั้นมากมายจากช่วงทศวรรษ 1960 และ 1970 ลองดูรถสเตชั่นแวกอนของเปอโยต์ที่แคมเคยมีบ้าง แต่เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่งเท่านั้น เป็นภาพยนตร์ที่ดึงดูดใจผู้ชื่นชอบรถยนต์อย่างแท้จริง สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด มีเพลงประกอบที่ยอดเยี่ยม รวมถึงเพลงประกอบต้นฉบับ (โดย Theodore Shapiro) และเพลงประกอบอีกหลายเพลง (ที่ดีที่สุดคือเพลง Run of the Mill ของ George Harrison ซึ่งเล่นในช่วงท้ายของภาพยนตร์และช่วงเครดิตปิดท้าย และยังมีเพลงใหม่ยอดเยี่ยมอย่าง “The Northern Line” ของ China Forbes (เจ้าของเพลง Pink Martini และน้องสาวของ Maya Forbes) ที่เล่นในช่วงเครดิตปิดท้ายด้วย)

ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับความสนใจอย่างมากในเทศกาลภาพยนตร์ Sundance ปี 2014 ไม่รู้เลยว่าทำไมถึงต้องรออีก 18 เดือนกว่าจะได้เข้าฉายทั่วประเทศ “Infinitely Polar Bear” เปิดตัวเมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อนที่โรงภาพยนตร์อาร์ตเฮาส์ในท้องถิ่นของฉันที่เมืองซินซินแนติ และดูเหมือนว่าจะได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่อง การฉายรอบค่ำเมื่อเร็วๆ นี้ที่ฉันได้ชมภาพยนตร์เรื่องนี้มีคนเข้าชมเป็นจำนวนมาก หากคุณกำลังอยากดูหนังที่หนักหน่วงแต่ให้ความรู้สึกเบาสบายและสร้างรอยยิ้มได้เสมอ และต้องการดูหนังที่แตกต่างจากหนังแอ็คชั่นฮีโร่ทั่วๆ ไปของฮอลลีวูดในช่วงซัมเมอร์ ฉันอยากแนะนำให้คุณลองดูเรื่องนี้ ไม่ว่าจะในโรงภาพยนตร์ บน VOD หรือในที่สุดก็บน DVD/Blu-ray