Homefront (2013) โคตรคนระห่ำล่าผ่าเมือง

นักแสดง

Jason Statham เจสัน สเตธัม

James Franco

Winona Ryder

ผู้กำกับ : แกรี่ เฟลเดอร์ 

รีวิว  Homefront (2013) โคตรคนระห่ำล่าผ่าเมือง 

หนังโปรดของข้าพเจ้า

• คนยุคก่อนเขามี ‘สตีฟ แมคควีน’, ‘ซิลเวสเตอร์ สตอลโลน’, ‘อาโนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์’, ‘บรูซ วิลลิส’ คนรุ่นเราก็มี ‘ทอม ครูซ’ กับ ‘เจสัน สเตแธม’ เนี่ยแหละ คนบ้าอะไรเล่นแต่หนังแอ็คชั่นเกือบทุกเรื่อง

• เรื่องย่อคือ ‘โบรคเกอร์’ (Jason Statham) เป็นอดีตเจ้าหน้าที่ปปส.ที่ปลอมตัวไปจับกุมพ่อค้ายารายใหญ่ ทีนี้พี่แกเลยถอนตัวมาใช้ชีวิตเงียบ ๆ ที่เมืองห่างไกลกับลูกสาวคนเดียว แต่ดันไปมีปัญหากับพ่อค้ายาประจำเมือง ผลจะเป็นอย่างไรคงเดากันได้เนาะ

• เอาจริง ๆ ซิลเวสเตอร์ สตอลโลนไม่ใช่คนที่เขียนบทเก่งกาจอะไร ตอนที่เขาได้เข้าชิงออสการ์เขียนบทยอดเยี่ยมจาก Rocky นั่นก็ไม่ใช่บทที่ดีเลิศอะไรขนาดนั้น คือเล่าเรื่องตามสูตร underdog fighting ครบตามสูตรเลย ที่ชนะภาพยนตร์ยอดเยี่ยมนั่นก็เพราะเหตุผลทางการเมืองทำให้เรื่องอื่นโดนเมินเสียมากกว่า (All the President’s Men กับ Network ต่างได้บทยอดเยี่ยมทั้งคู่) แล้วงานเขียนบทอื่น ๆ ของสตอลโลนก็เห็น ๆ กันอยู่

• เรื่องนี้ก็เช่นกัน บทหนังตามสูตรทั่วไปมาตรฐานเลย พระเอกเก่ง – โดนรังแก (คือหุ่นแบบสเตแธมนี่มันก็ไม่ควรมีใครไปรังแกป่ะวะ) – ตอบโต้ จบ. นี่หนังยังดีนะ ยังมีช่วงที่แสดงให้เห็นว่าพระเอกเราไม่อยากมีเรื่อง ขอโทษก็แล้ว ยอมก็แล้ว แต่ถ้าจบแค่นั้นจะดูทำไมฟะ มันต้องยิงกันให้กระจายตามสไตล์หนังเจสัน สเตแธมดิเฟ้ย

• หนังดราม่าอาชญากรรมของเจสัน สเตแธมส่วนมากก็ไม่ใช่แนวบู๊เป็นหลักอยู่แล้ว แต่จะเป็นแนวที่มีฉากบู๊มาเกี่ยวข้องเป็นช่วง ๆ โดยเฉพาะช่วงจบที่ต้องบู๊ใหญ่ ข้อดีของเจสัน สเตแธมคือเขาไม่ได้ผูกติดกับภาพ action stars ประเภทใดเป็นพิเศษ จะมือเปล่า จะติดอาวุธ จะขับรถไล่ล่าเราก็รู้สึกว่าเขาทำได้หมด เพราะภาพจากหนังที่ผ่าน ๆ มามันส่งให้เขามาเป็นแบบนี้ (ต่างจากจา พนมที่ดังมาจากศิลปะการต่อสู้มือเปล่า พอมาถือปืนคงต้องใช้เวลาสร้างภาพกันใหม่, หรืออย่างบรูซ วิลลิสที่เราคุ้นตาเวลาถือปืนมากกว่า)

• ดังนั้นใครคาดหวังว่า Homefront จะบู๊เยอะก็ say goodbye ได้เลยครับ ฉากบู๊มีแค่ตอนจบเรื่องเท่านั้น ส่วนนอกนั้นก็มีโชว์การป้องกันตัวมือเปล่าของเจสัน สเตแธมนิด ๆ หน่อยอยู่ 2-3 ฉาก ฉากละไม่กี่วินาที (ยาวกว่านั้นก็ขึ้นเวทีชกมวยเถอะครับแหม่)

• ภาพรวมของบทหนังนี่ไม่ค่อยเหมือนหนังอาชญากรรมดราม่าแฮะ เหมือนหนังที่พยายามจะขายเจสัน สเตแธมบู๊เดี่ยวเสียมากกว่า เพราะดราม่าพ่อปกป้องลูกก็เบาหวิว จะดูดราม่าเรื่องความขัดแย้งของสองครอบครัวที่เริ่มต้นจากเด็กสองคนทะเลาะกันก็ต่อยอดไปไม่ได้

• และที่เห็นว่าไม่เวิร์คก็คงเป็นฉากจบที่บรรจงปั้นให้เจสัน สเตแธมได้บู๊เดี่ยวมากเกินไป (ตำรวจตามคนร้ายเป็นพรวน แต่อยู่ดี ๆ เหลือแค่เจสัน สเตแธมไล่ตามคันเดียว, หรือฉากขึ้นไป 1-1 กับคนร้ายบนสะพาน มันโคตรจะจงใจให้เป็น Statham’s one-man show เกิ๊น)

• สรุปแล้วถ้าใครชอบเจสัน สเตแธมเป็นทุนเดิมอยู่แล้วเหมือนอย่างผม ก็พอดูได้ไม่น่าเกลียดอะไรครับ ตามมาตรฐานหนังที่เขาเล่นเรื่องก่อน ๆ น่ะแหละ